Mutluluğu parmak ucunda sektiren adam

"Mutluluk" diyor hergün herkes. "mutluluk". O çok istenip her zaman bulunamayan.
 Ne yapıyor insanlar mutluluk için? Kim bilir?

Bir küçük çocuk var mesela, hep mutlu. Hep pencerenin kenarında oturur, izler gelen-gideni. Hep sevgi dolu gözleri.
Bir genç kız sonra, aşık olur, sever dünyayı. Mutludur ya, çok sürmez ki onun da mutluluğu.
Bir genç adam, banklar onundur, parklar. Gün açıksa açıktır kalbi, gün kapalıysa mutluluk uzaklaşır bulutların ardına.
Küçük kedi sokağın en sıcak köşesini seçer de uyur. Mutluluk onun karnının içinde ve tüylerinin üstünde uçuşur habire. Bir el uzanır tüylere, okşar da okşar. İşte odur mutluluk kedi gözüyle. Yani öyle tahmin ediyorum.
Sonra bir adam, mutluluğu parmak ucunda sektiren bir adam. Parmakları sıcacık, mutluluk bile mutlu ellerinde ama kendisi değil. Mutluluk sektiriyor parmak ucunda, farkında değil. Hiç mutluluk görmemiş ki, ne yapsın? Bir gün biri çıkıyor ve parmak ucunda sektiriyorsun mutluluğu diyor. Mutluluğu parmak ucunda sektiren adam eline bakıyor, mutluluğu alıyor, avcunda sıkıyor sıkıyor, göğsüne bastırıyor. Mutluluk bir sabun köpüğü balonu gibi patlıyor sulu sulu.
Mutluluk patlaması.

Şimdi gülümse ve parmak ucuna bak. Mutluluk orada, bulacaksın.

Popüler Yayınlar